Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Δεν πειράζει, κ. Πάγκαλε. Δεν τα φάγαμε μαζί με τον κ. Γαβρά!

Ας μην στενοχωριέται ο κ. Πάγκαλος. Δεν χάλασε ο κόσμος που δεν ξαναπροβλήθηκε το «Ζ», αυτή τη φορά στην Πόλη του Φωτός και στο «Ελληνικό Σπίτι» της Πανεπιστημιούπολης. Αν ταξίδεψε ως το Παρίσι μόνο γι’ αυτόν τον λόγο, σίγουρα είχε καλύτερα πράγματα (και με λιγότερα έξοδα) να κάνει στην χειμαζόμενη Ελλάδα.

Για πόσα ακόμη χρόνια (έχουν περάσει ήδη πάνω από σαράντα) θα στηρίζει ο Κώστας Γαβράς την φήμη του στη δουλειά άλλων; Και μάλιστα χωρίς ποτέ να πει ένα «ευχαριστώ» στους δημοσιογράφους – πλοηγούς της υπόθεσης, που έφεραν στο φως την Υπόθεση Λαμπράκη για να γυρίσει εκείνος την ταινία;



Στηριζόμενος στο αστυνομικο-πολιτικό ρεπορτάζ της δεκαετίας του 1960, ουσιαστικά αρπάζοντας την ιδέα, ο κ. Γαβράς έχτισε την καριέρα του μεταφέροντας στην μεγάλη οθόνη ένα σενάριο βασισμένο σε εκείνο το αστυνομικοπολιτικό θρίλερ, στο οποίο οι δημοσιογράφοι πρωταγωνίστησαν με κίνδυνο της ζωής τους. Σε αντίθεση με τον διεθνούς φήμης σκηνοθέτη, που έφτιαχνε ταινίες στην παρισινή του ασφάλεια.

Η πρώτη ταινία, αυτή που άνοιξε τον δρόμο και στις υπόλοιπες (αφού η συνταγή αποδείχθηκε πετυχημένη και έκοψε τεράστιο αριθμό εισιτηρίων) ήταν πράγματι το «Ζ» και η μεταφορά στον κινηματογράφο της δολοφονίας του βουλευτή της ΕΔΑ, βαλκανιονίκη και σταυροφόρου της Ειρήνης, Γρηγόρη Λαμπράκη (Θεσσαλονίκη, Μάιος 1963).

Σε αντίθεση με τον κ. Γαβρά, οι δημοσιογράφοι (Γ. Βούλτεψης, Γ. Μπέρτσος, Γ. Ρωμαίος) χάρη στους οποίους ο ίδιος είχε στα χέρια του μια χρυσοφόρα υπόθεση, ουδέποτε διανοήθηκαν να κερδίσουν χρήματα από την μεγαλύτερη δημοσιογραφική επιτυχία στη χώρα. Ήσαν τελικά οι μόνοι που δεν πλούτισαν από την δουλειά τους. Δουλειά πρωτότυπη, ρηξικέλευθη, επικίνδυνη, τζεϊμσμποντική, που έτσι κι’ αλλιώς κάθε άλλο παρά αναδεικνύεται στο εξαιρετικά κερδοφόρο φιλμ.

ολόκληρο το άρθρο
http://www.elzoni.gr/html/ent/060/ent.7060.asp

Δεν υπάρχουν σχόλια: